Laatste dag in de bush

Vanmorgen werden we om 5.30 uur gewekt door iemand van hier. Wij waren al voor die tijd wakker door Ron z’n vaste ritme van 5 uur. De lucht kleurde al mooi met de opkomende zon. In de bar konden we nog koffie en thee nemen met een biscuit. Om 6 uur reden we weg voor onze ochtend game drive. Voorop de auto zit David op een klein stoeltje, hij navigeert de chauffeur en kijkt ook of hij verse sporen ziet. Die zag hij vanmorgen, hij sprong van de auto en is een stukje lopend het spoor gaan volgen. Wij reden met de auto de andere kant op. We hebben op dat spoor uiteindelijk niks gevonden en David is weer opgestapt. Hij hoorde iets sissen, het was geen slang, maar een lekke band. Dat is ook niet zo vreemd, zoals hij gistermiddag door de bosjes reed en over hele struiken en bomen ging. Gelukkig waren we nog dichtbij de lodge en werd de band snel verwisseld zodat we weer verder konden. We zagen weinig, paar hertjes en zebra’s, het was niet heel bijzonder. Tot er ineens een witte neushoorn met een baby stond. Helaas bleven we daar niet lang staan en heb ik er geen foto van kunnen maken. Ze liepen precies aan de andere kant van mij. Mel en Eef gelukkig wel met hun telefoon. Hij had namelijk haast omdat er ergens een luipaard zat. Daar snel heen gereden en daar zat ze, bovenop een heuveltje. Zo kon ze goed in de verte kijken of er een lekker hapje voor haar liep. Opeens kwam ze in beweging en ging van het heuveltje af, ergens op af denk ik. Wij weer de achtervolging ingezet. Ze ging uiteindelijk niet op een prooi af maar verderop gewoon ergens liggen en zich uitgebreid wassen. Die beesten slapen 20 uur per dag en komen maar kort in actie. Zo hebben we een tijdje naar het luipaard gekeken en zijn toen verder gereden naar een open stuk. Daar uit de auto gegaan om koffie, thee of chocomelk te drinken met een heerlijke muffin. Op de plek lag nog een schedel van een buffel, die heb ik even van dichtbij bekeken. Gaaf, alle kiezen kon je goed zien en de schedel met hoorns. Verderop lagen nog wat botjes, maar niet veel, die slepen de hyena’s mee naar andere plekken.
Weer ingestapt en verder richting de lodge. In de “tuin” daar liepen zebra’s, giraffen, gnoes en impala’s. Die zien we ook gewoon vanaf onze veranda, prachtig is het hier.
Na thuiskomst een heerlijk ontbijt met gebakken eieren en French toast, je mag kiezen hoe je je eitje wilt hebben. Vanmiddag lekker relax bij het zwembad gezeten in het zonnetje met een boek. Heel mooi uitzicht op de drinkplaats waar steeds wat dieren komen drinken. Giraffen, gnoes, zebra’s en impala’s, je blijft kijken. De gnoes en impala’s waren erg onrustig. Onze chauffeur/gids is zelf rond gaan rijden om te kijken waar ze zo onrustig van waren en had het luipaard al gezien voordat we op pad gingen om half 4. Dus binnen vijf minuten stonden we al bij het luipaard te kijken, eigenlijk in de achtertuin van de lodge. We hebben even staan wachten tot hij in actie zou komen, maar er gebeurde nog niet veel. Iets verder stond een olifant die op weg was naar de drinkplaats, daar hebben we even naar staan kijken. Hij dronk water en gooide water en modder over zich heen. Toen weer terug naar het luipaard, die was inmiddels in actie gekomen. We hebben hem een stukje gevolgd, in de hoop dat hij een hertje zou pakken. Dat zou ik best zielig vinden, maar zo gaat het in de natuur, hij moet ook eten. Gelukkig ging dat te lang duren en reden we verder op zoek naar andere dieren. Onderweg volgden David en Pieter, onze gids en chauffeur, een spoor. Ze dachten dat het van parende luipaarden was. David ging van de jeep af en lopend het spoor volgen. Wij reden verder. Pieter kreeg bericht van David dat hij een luipaard gevonden was en gaf direct flink gas. Hij ging als een speer op zoek naar de plek. Dit keer was het een bijna onmogelijke plek om met de auto te komen, maar hij ging gewoon, heuvel af over de struiken. Wij bukken om takken te ontwijken en goed vasthouden. Daar stond David te zwaaien en hij kwam snel op de auto zitten om verder te navigeren. Wat een stel idioten, maar wel gaaf dat ze er zo voor gaan om iets te zien. Daar zat het luipaard, te loeren naar iets, maar we zagen niet wat. Toen zagen ze in de boom een prooi hangen, een dood hertje hing daar. Toen ik met het fototoestel keek met inzoomen zag ik dat daar gewoon nog een luipaard zat. Toen ik dat zei reed hij er gelijk heen om het van dichterbij te bekijken. Daar lag gewoon een luipaard op een dikke tak met links en rechts zijn poten bungelend en een stukje verder op die tak lag zijn prooi. Wat een gaaf gezicht is dat. In de bosjes liep het andere luipaard ook nog ergens. Ineens hoorde je een gebrul, Pieter startte zijn motor en ging die kant uit, het luipaard ging ook als een speer de boom uit. De jeep reed hij gewoon weer omhoog tegen de heuvel op, even wat takken wegknippen met de grote snoeischaar die hij bij zich heeft en gas en gaan. Daar waren er dus twee ruzie aan het maken, nog niet echt vechten. Die uit de boom gekomen was kwam het opnemen voor haar zoon. Uiteindelijk waren er dus 3 luipaarden. Inmiddels zat er in een andere boom weer 1 die zo de boom, waar de prooi in lag, kon zien. Wat was dit gaaf om te zien. De rangers waren er ook helemaal opgewonden van. Hij zei, er zijn fotografen die hier dagen naar op zoek zijn om zoiets te zien en dan gebeurd het niet, en wij zien het zomaar gebeuren. Zij hadden dit ook nog nooit gezien en waren er vol van. Daarna nog iets gedronken op een open stuk onder de prachtige sterrenhemel. Die was extra helder vanavond, dat komt over 76 jaar weer voor. Je kon mars zien en we zagen een satelliet gaan. Het was een hele bijzondere laatste gamedrive zo. Nog heerlijk gegeten en nu lekker douchen en naar bed. Morgen verlaten we de bush en vliegen we van Hoedspruit naar Kaapstad. Benieuwd hoe het daar zal zijn.